7-10-2021: Gisterenavond thuis gekomen. Laatste fietsdag van De Panne tot Breskens in stortregens, maar de flinke wind in de rug. dat dan weer wel. Tochtje van 97 km. Daarna op het veer van Breskens naar Vlissingen en in Vlissingen de trein naar Heemstede/Aerdenhout. Afgelopen bijna vijf weken heb ik zowat 2.200 km afgelegd en naast diverse ervaringen te hebben beleefd, heb ik een goede conditie overgehouden. Weer heerlijk thuis bij Marianne. Voorlopig alle tijd om ervaringen te delen.
6-10-2021: De wegen en fietspaden in Frankrijk? Laten we beginnen met de vélomaritime. Als je de website bekijkt, denk je dat wordt mijn mooiste fietsroute ooit. Echter de foto’s zijn genomen op spaarzame mooie plekken. Het grootste deel van de route is helemaal niet zo mooi. Vaak fietspaden langs (soms drukke) provinciale wegen en af en toe mooie fietspaden in de natuur. Dat geldt niet voor “Carhaix à St-Méen-le-Grand – Voie 6 Bretagne”. Deze route heb ik opgenomen in mijn fietstocht en deze gaat echt door de natuur van midden-Bretagne. Het wegdek is een soort gravel, maar dan zandkleurig. Als er een kuil hersteld moet worden gooien ze er puin in. Ik heb heel veel over landweggetjes gefietst. Door het platteland en bijna geen verkeer. Af en toe een tractor en wat plaatselijk verkeer. Eerlijk gezegd, vond ik dat de mooiste onderdelen van mijn fietsroute. Ook ontkom je er niet aan om op drukke wegen te fietsen. Auto’s houden enerzijds echt rekening met jou als fietser, ze halen je in alsof ze een auto inhalen. zo gezegd beschouwen ze je als een andere auto. Anderzijds, dat doen ze ook bij kruisingen en stoplichten. ze laten je er niet langs, ze staan strak tegen de stoeprand en je kunt als fietser aansluiten. Dat is in Nederland heel anders, je gaat als fietser gewoon vooraan staan bij een stoplicht. Dan nog iets over de heuvels en dalen: ik ben niet in een berggebied geweest, maar mijn fietstocht in Frankrijk was nimmer vlak. Heel anders dan wat ik gewend ben in de duinen. Hier heb je te maken met korte venijnige klimmetjes en meteen daarna weer dalen. Daar zijn het meestal ellenlange stukken met “vals plat” en daarna weer heel lang en snel dalen. Met een elektrische fiets was het goed te doen.
5-10-2021: Vannacht in het hotel draaide in mijn badkamer een ventilator, die permanent aanstond. Gelukkig was ik behoorlijk vermoeid en ik sliep om 22.00 uur al en had geen last van dat gezoem. Maar toen ik om 4 uur wakker werd, kon ik niet meer in slaap komen door dat irritante geluid. Nadat ik twee wc papiertjes in mijn oren had gepropt ben ik weer in slaap gevallen. Toen ik om 8 uur aan het ontbijt zat, was het noodweer. Storm en regen. Ik heb mijn reis goed kunnen plannen en ben direct na de regenbuien vertrokken. De hele dag storm in de rug, dus de 87 km afgelegd in nog geen drieënhalf uur en de batterij is amper in werking geweest. De eerste kilometers had ik nog wel te maken met de naweeën van het noodweer. De goten van de weg leken wel rivieren en op meerdere plaatsen stroomde zelfs het water over de volle breedte van de weg. Voetjes omhoog, maar toch natte schoenen… Het hotel in de Panne is perfect en de schoenen staan te drogen.
4-10-2021: Vandaag had ik een engeltje op mijn schouder. Na het tegenvallende weer van gisteren, heb ik het vandaag droog gehouden en dat is een wonder. Het eerste uur zou volgens buienradar droog zijn en daarna een aaneenschakeling van plensbuien op de radar. Ik weet dat mijn regenaccessoires werkzaam zijn en spring op de fiets. Na een uur alom donkere luchten, maar ook blauwe gaten erin. Eten in Boulogne sur mer, strategisch uitgekiend, omdat dan de buien op zijn hevigst zijn. Na het eten zijn de straten zeiknat, maar het is alweer opgeklaard. Ik fiets achter de buien aan. Ik check ieder kwartier buienradar en zie dat er nog een korte maar heftige over mijn hoofd komt. Ik zie een supermarkt en ga op mijn gemak boodschappen doen. Buiten gekomen is de bui alweer achter de rug. zo heftig dat de goten van de wegen rivieren lijken. Ik ben droog aangekomen in Wimmeux, na 84 km.
3-10-2021: Vannacht storm en regen. Vandaag zou het tussen 10 en 11 droog worden. Buienradar erbij. Ik zit op de landkaar van buienradar precies links onderin het hoekje. Dus ik kan heel goed zien wanneer het droog wordt. Ik moet de kamer om 10 uur verlaten. Om 10 uur is de voorspelling dat het over een half uur droog wordt. Dat lijkt me geen probleem. Echter het schuift steeds een half uur op. Om elf uur hoor ik iemand (blijkt de eigenaar van het hotel te zijn). Ik ga mijn kamer uit en wil vragen of ik een uurtje langer kan blijven en of ik kan reserveren voor de lunch om 12 uur, om daarna te vertrekken. Doe mijn kamerdeur open en staat daar een pitbull terrier. Ik schrik me rot. Gelukkig staat de eigenaar er ook. Désolé, we zijn op zondag gesloten, maar ik mag nog een uur op mijn kamer blijven.
Het is 12 uur. Het stort van de regen. Ik maak mijn fiets en mezelf regenproof en besluit om een restaurant te bezoeken (700 meter) en daar te lunchen en de regen af te wachten. Meevaller: heerlijk viergangen diner (kijk de foto’s maar, voor het maken van een foto van het nagerecht had ik geen tijd). Om 13.00 uur wordt het eindelijk droog. In een noodvaart eet ik mijn nagerecht op en spring op de fiets. na een klein uur begint het te hozen. Regenkleding in stelling en een klein uur in een plensbui gefietst. Gelukkig wind mee. Daarna nog een klein uur droog en na 62 km. aangekomen in het hotel in Fort Mahon Plage, waar ik een warm bad neem.
2-10-2021: Zelfs eerder dan gepland aangekomen in Eu, 73 km. Ik was er al iets voor 11 uur. Daardoor de regen ontlopen. Vriendelijke ontvangst: mijn kamer is al gereed en ik mag me meteen installeren. Regen is losgebarsten en ik zit lekker droog en warm in mijn kamer. Straks wordt het een paar uur droog en dan ga ik het stadje Eu bezoeken. Morgen wordt een nog nattere dag en heb ik een nog kortere route gepland. Hopelijk lukt het om tussen de buien door te fietsen. Zo niet, dan breng ik mijn regenaccessoires in stelling.
1-10-2021: Ik werd vanmorgen wakker en dacht: wat hoor ik toch. Dat lijkit toch geen geluid van een hotel. Nadat ik me had aangekleed schoof ik het gordijn open. Ik keek door het raam en zag op het plein voor mijn hotelkamer een markt. Kijk maar. Later in de ochtend heb ik er mijn inkopen gedaan. Voor de middag begon het hard te waaien en de regen kwam met bakken naar beneden. Ik zag veel bedrijvigheid en binnen een half uur was de markt verdwenen. iedereen was gevlucht voor het noodweer. Gelukkig had ik een rustdag gepland. Morgen een korte route. Ik probeer de voorspelde buien te ontlopen. Dat betekent dat ik rond 8 uur op de fiets zit en voor half twaalf in mijn gereserveerde hotelkamer in Eu probeer te zijn.
30-9-2021: Vandaag naar Saint Valery En Caux gefietst. Korte en mooie route over fietspaden en verlaten landweggetjes, 82 km. Ik ben nu aan de kust en dat zal voorlopig zo blijven. Ik ga vanaf hier l’itinéraire vélomaritime volgen een gemarkeerde fietsroute langs de Franse kust tot België. Deze begint in Roscoff, maar ik pik deze hier op. Overigens heb ik delen ervan al gefietst.
29-9-2021: Vandaag 146 km gefietst, naar Pont-Audemer. Dat was niet zo gepland. De bedoeling was 134 km. Maaaaaar, toen ik 6 km onderweg was zag ik dat mijn stuurtas ontbrak. Bij het optuigen van mijn fiets had ik die even op een tafel gezet en … vergeten. Teruggefietst en de tas stond gelukkig nog op de tafel. In deze tas zit mijn dagelijkse proviand en ik kan natuurlijk niet zonder. Hierdoor is dit de langste afstand tot nu toe op één dag en dat zal wel zo blijven.
28-9-2021: Vandaag 107 km gefietst, naar Tinchbray.
28-9-2021: De man die ik gisteren ontmoette is 92 jaar oud. Ik vertelde hem dat mijn moeder 96 jaar oud is en ook nog zelfstandig (?) woont. Hij vond dat geweldig. Dan is zij bijna 100! Toen zag hij zijn schoondochter en vroeg haar om samen met hem op de foto te gaan, kijk maar:
27-9-2021: Vandaag en gisteren twee rustige dagen. Gisteren 88 km. gefietst en vandaag alleen op de fiets boodschappen gedaan. Ben met de gastheer in de auto naar Lanhélin geweest. daar heeft zijn familie uit een erfenis twee huizen en een groot stuk grond te koop. Leek me wel leuk om dat eens te zien en een uitstapje in de auto is ook niet verkeerd. Bouwvallen waren het. Maar in een mooie omgeving. Leuk dorpje en tussen uitgestrekte bossen. Op die tocht van 88 km. kwam ik al na 4 km. een meneer tegen die aan het wandelen was. Hij wenkte mij en ik stapte af. Heb wel een kwartier naar hem geluisterd. Hij vertelde onder andere over zijn boerderij (gemengd bedrijf), welke nu door zijn zoon wordt gerund. Met trots vertelde hij zijn leeftijd. Graag wilde hij op de foto. Raad eens welke leeftijd hij heeft. Morgen komt het antwoord.
25-9-2021: Gisterenavond, mijn laatste avond in Brezehan was er een verrassing. Iraanse muziek. ik heb genoten. je kunt hieronder een klein beet je meekijken. vandaag een pittige fietstocht. onder andere Mûr-de-Bretagne. Veel heuvels en dalen en alle restaurantjes gesloten. Wat brood gekocht bij een bakker en geen gelegenheid om de batterij bij te laden, 132 km gefietst. Grotendeels fietspad en verlaten landweggetjes. Genoten van prachtige uitzichten in de heuvels en in de bosgebieden geen wind tegen.
24-9-2021: Vandaag mijn laatste dag in Brezehan/Brézéhant (gespeld in Bretons en in Frans). Morgen start mijn fietsreis terug naar Nederland. Het was hier een fantastische plek middenin de natuur. Ik ga zo een brief posten en daarvoor moet ik meer dan vier kilometer fietsen, door de heuvels. Maar mooiere fietstochten dan hier heb ik nog niet gehad. Als je wilt weten hoe mijn kamer hier is en wat ik als ontbijt had vanmorgen, kijk dan naar de foto’s hieronder
22-9-2021: Vandaag een rustig dagje. Op de fiets naar Commana en Sizun en daarna weer terug. Sizun heeft een grote kerk met de allure van … nou ja, kijk maar, verder is er in Sizun niets te beleven. Bij terugkomst nog even naar het meer hier vlakbij, Lac du Drennec. Uitgestorven! Kijk maar naar de foto. Ongelofelijk hoe uitgestrekt het gebied hier is. Volgens mij is het wel anders in de weekends en in de vakanties. ik zag in ieder geval een surfschool. Daar zal toch wel eens iemand komen. In een etalage zag ik een mooie fiets. daar heb ik een plaatje van genomen, kijk maar.
21-9-2021: Deze ochtend begint met het vervolg op de werkwijze van de oude vrouw in de chambre d’hôte waar ik gisteren aankwam. Om acht uur stond mijn ontbijt klaar. De gastvrouw was in haar eigen keuken en we hadden zicht op elkaar. Zij liep rond in haar pyjama en een duster. Ik kreeg een croissantje, een pannenkoek, een paar geroosterde boterhammen, een pot jam en een kan lauwe (nog net niet koude) koffie. Er schuift een gepensioneerd echtpaar aan, zij hebben hier ook geslapen. Zij zijn op terugreis naar huis, in Parijs. Hij was onderwijzer. Ze zijn geïnteresseerd in mijn fietstocht en we maken, in van mijn kant zeer gebrekkig Frans, een praatje in een amusante sfeer. De oude gastvrouw lijkt het ook wel aangenaam te vinden en schuift aan, nog steeds in pyjama en slordig gedrapeerde ochtendjas. Ze zit opeens op haar praatstoel en vertelt dat een hond de kat en twee kippen van de buren heeft doodgebeten. Zij is van plan om met haar buks deze hond op te wachten. Afrekenen, € 44,- en om half negen zit ik op de fiets. Eerst 75 km fietspad en daarna nog 35 km naar mijn eindbestemming. In Brézéhant, in de buurt van Commana. Daar zit ik nu. Zojuist heerlijke vegetarische biologische maaltijd gekregen en Ajax gekeken op mijn laptop: 5-0 gewonnen.
20-9-2021: Vandaag de mooiste fietstocht tot nu toe. Ben nu middenin Bretagne. Vanmorgen om kwart voor negen vertrokken uit Combourg en nu, 111 km verder, ben ik in Saint Caradec. Google maps gecombineerd met de fietskaart van “ancienne voie verte” op GPX. Dat gaat perfect. Geluncht in Laurenan. Vanaf daar Google maps weer opnieuw geladen: steile heuvels wordt gezegd. Die s hadden ze beter weg kunnen laten. Het was tot vlak voor mijn bestemming van vandaag slechts één heuvel en alleen maar naar beneden. Of ik daarmee blij ben? Straks op de terugweg is het een kleine 30 km alleen maar omhoog. Maar één groot verschil: vandaag wind tegen en op de terugweg grote kans op (westen)wind mee. Ben vandaag al om 15.00 uur op mijn bestemming. Ik had afgesproken dat ik tussen 15.00 en 17.00 uur zou aankomen bij deze chambre d’hôte. Er was niemand. Bij de deur stond te lezen, ik ben het gras aan het maaien. Ik zie wel een robot over het gras wandelen, maar in de omtrek zie of hoor ik niemand die het gras aan het maaien is. na een klein half uurtje bel ik de gastvrouw maar eens op haar mobiel: oh ben je er al, ik ben boodschappen aan het doen, tot straks. Na een uur wachten komt een oude kromgebogen vrouw aangereden en zegt dat ik mooi op tijd ben. Ze laat me de kamer zien en vraagt hoe laat ik wil ontbijten en of ik daarbij thee of koffie wil. Ik ga na naar mijn kamer en eet wat en schrijf wat. Dan wordt er aangeklopt. Staat deze oude dame voor mijn deur om te vragen hoe laat ik wil ontbijten en of ik er thee of koffie bij wil. Het doet me ergens aan denken. Wel respect voor zo’n oude vrouw die (alleen?) woont in dit gigantische pand. Morgen bereik ik mijn eindbestemming, nog ongeveer 110 km. Daar blijf ik een tijdje, heb vooralsnog vier nachten geboekt.
19-9-2021: Vandaag naar “Les 11 écluses” gefietst in Hédé-Bazouges, dat zijn elf sluizen op een rijtje, ongeveer om de 200 meter een andere sluis. Het is een bezienswaardigheid van Bretagne. Je kunt langs deze sluizen rustig wandelen of fietsen in een aangenaam landschap. Deze opeenvolging van sluizen helpt plezierschepen om een verval van 27 meter te overbruggen. Deze elf sluizen worden nog steeds met de hand bediend. Helaas was er geen schip om doorheen te varen toen ik er was, dus ik moest een foto maken zonder schip. Naast iedere sluis is een sluishuis en er wonen nog steeds enkele sluiswachters, die het hele terrein beheren en de sluizen met de hand bedienen. Echt jammer dat ik dat niet heb kunnen bekijken. Bij één van de huizen woonde denk ik wel een kunstenaar, want hij had een kunstige fiets in zijn tuin staan. Daarvan heb ik natuurlijk een foto gemaakt. Hartstikke leuk, maar ik wil mijn fiets er niet voor inruilen. Ik had me voorgenomen om tussen de middag een warme maaltijd te nuttigen in het restaurant naast een van de sluizen, maar deze was wegens vakantie gesloten. Het was even zoeken, maar ik vond in een naburig plaatsje een bistro. Pass sanitaire gescand en ik kon plaatsnemen. Ik verwachtte een menukaart, maar er werd alleen maar gevraagd wat ik wilde drinken. Vandaag alleen maar mosselen met patat op het menu. Daar ben ik helemaal niet dol op, maar ja, een lege maag is ook niet fijn en alle winkels zijn ook al gesloten, omdat het zondagmiddag is… Toch wel een aangenaam etentje en de mosselen waren heerlijk gekruid en de patat was goed gebakken. Vanavond op mijn kamer gezond gegeten: fruit, groentesalade en een boterham. Morgen mijn voorlaatste etappe en overmorgen ben ik op mijn eindbestemming: Commana (Brezehan). Daar blijf ik een aantal dagen (heb het al geboekt!).
18-9-2021: Vandaag Combourg bezocht. Het stelt niet veel voor. Vooral toerisme omdat er een groot meer en een mooi kasteel op een heuvel is. Bij terugkomst aan het eind van de middag, biedt de gastheer een biertje aan, waar ik geen nee tegen zeg. Hij komt terug met een klein flesje Heineken. Ik ben immers een Nederlander. Waarop ik antwoord in simpel Frans “et vous?”. Hij keek verrast en hij nam het biertje weer mee om even later terug te komen met een joekel van een fles Bière de Bretagne. Die is voor ons samen liet hij weten. Hij schonk twee grote glazen in en ging zitten op een praatstoel. Wonder boven wonder kon ik driekwart begrijpen en waar niet zei ik simpelweg “pas compris” en hij legde het nog een keer uit. Hij vertelde dat zijn vrouw pas tien jaar in Frankrijk woont en Armeense is. De grap is dat ik voor mijn aardrijkskundestudie een leeronderzoek heb gedaan over Armenië. Hij kon zijn oren niet geloven dat ik het een en ander wist over Armenië. Hij vergeleek hun autoreis van een paar jaar geleden, om haar familie te bezoeken, met mijn fietsreis van nu. Jij bent wel veel sportiever, maar het is alle twee een groot avontuur. Hij ging vanuit Frankrijk naar Italië, met de boot naar Griekenland en door Turkije. Terug door allerlei Oost-Europese landen. Ze hebben duizenden kilometers gereden. Ik fiets er honderden.
Vanavond nog even naar Ajax gekeken op mijn laptop: 9-0. Ze blijven maar scoren.
17-9-2021: Vanmorgen om kwart voor acht vertrokken. Half vijf gearriveerd in Combourg, na een stevige rit van 143,2 km. Tussen de middag uitgebreide geluncht in Pontaubault. Daar kon ik mijn batterij opladen, zodat ik de laatste 50 km volop ondersteuning had. Dat kwam niet slecht uit. Vandaag voor het eerst dat ik nauwelijks tussen de auto’s op de provinciale wegen heb hoeven fietsen. Bijna uitsluitend landweggetjes en fietspaden. Heerlijk. en prima weer, niet te warm en tot 12 uur windstil. Daarna wind tegen, maar toen kon ik de ondersteuning opvoeren. Nu ga ik rusten en vanavond vroeg naar bed. Combourg schijnt een heel mooi plaatsje te zijn. Tussen de buien door ga ik dat stadje bezoeken. ik neem twee dagen pauze. niet omdat het nodig is, maar ik heb geen zin om in de regen te fietsen. Voor maandag wordt voorspeld dat het weer droog wordt. Dus maandag en dinsdag de laatste twee etappes, tot Commana. Daar blijf ik een paar dagen en dan weer terug.
16-9-2021: Vandaag rustig dagje en reis van morgen voorbereid. Dat wordt pittig: 140 km naar Combourg.
15-9-2021: vandaag naar “parc naturel régional des marais du Contentin et du Bessin” gegaan voor een stevige wandeling in dit beschermde natuurgebied. Het is een drassig gebied, maar op de paden kun je goed wandelen, wel vochtig maar niet nat. Het gebied omvat water, moeras, weiland en struiken en bomen (die van nat houden). sinds de sluizen in de 18e eeuw in werking zijn, worden de moerassen alleen ondergedompeld door zoet water. Hierdoor kon het gebied worden gebruikt voor vee. Nu lopen er koeien, paarden en schapen op een min of meer natuurlijke wijze. Ook staat het gebied bekend om de vele vogels. niet alleen vogels die er broeden, maar ook vogels die hier in de winter naartoe vluchten omdat het in hun eigen omgeving te koud is en er daardoor geen voer voor ze is te vinden. Het was niet alleen een leuke wandeling, maar ook informatief, onder andere veel informatie over de klimaatverandering. Zo te zien, houdt dat ze in Frankrijk ook flink bezig.
weten jullie trouwens wat vogels zoal eten? Dat heb ik geleerd in dit park. Kijk eerst maar eens op deze bordjes en daarna op naar de plaatjes van de vogels. Probeer de juiste combinaties te raden!
De oplossing heb ik verstopt na de foto’s van de kapper.
14-9-2021: Vandaag een dag voor mijn werkzaamheden ten behoeve van Riant Verzorgd Wonen. Lerende Netwerken van 2 november aanstaande voorbereid: veel aanmeldingen, goede trainers, geschikte locaties regelen… Had nog wel even tijd om naar de plaatselijke kapper te gaan, kijk maar:
Oplossing van de vraag van 15-9-2021:
A eet 2, eend eet granen: mijn brede en platte snavel is ontworpen als een vergiet, zodat ik voedsel van water kan scheiden. Ik ben een graaneter.
B eet 1, watersnip eet wormen (ongewervelde dieren): mijn lange, fijne snavel werkt als een drilboor in de modder, zodat ik wormen kan eten. Ik ben een invertivoor (eter van ongewervelde dieren).
C eet 5, kiekendief eet muizen: met mijn superkrachtige haaksnavel kan ik in elk vlees bijten, dus muizen zijn een makkie voor mij. Ik ben een vleeseter.
D eet 4, reiger eet vis: met mijn lange snavel, zo puntig als een harpoen, kan ik vissen vangen. Ik ben een viseter.
E eet 3, rietzanger eet kleine insecten: met mijn snaveltje, fijn en puntig, grijp ik als een pincet de kleine prooien tussen de planten. Ik ben insecteneter.
13-9-2021: Marja en Menno blijven nog een dagje in Normandië en we trekken samen op. We zijn naar het “dead man’s corner museum” geweest. Waarom deze naam? Als je dat leuk vindt om te weten, lees dan verder. Anders sla je het maar over. De Amerikanen gaven deze plek de bijnaam “Dead Man’s Corner”, ter nagedachtenis aan luitenant Walter T. Anderson, die daar op 7 juni 1944 sneuvelde. Het huis op dit kruispunt (deze hoek) werd meteen na de invasie op de stranden van Normandië (op 6 juni 1944) door de Duitsers ingericht als commandopost en ziekenboeg voor de Duitse parachutisten om de Engelse, Canadese en Amerikaanse soldaten tegen te houden. Het was een strategische plek omdat via dit kruispunt Carentan kon worden bereikt en ingenomen. Carentan was een belangrijke stad in Normandië en werd door de Duitsers met hand en tand verdedigd, met name op dit kruispunt. De slag op dit kruispunt duurde drie dagen en op de eerste dag sneuvelde luitenant Anderson. Omdat de gevechten non-stop doorgingen, lag zijn dode lichaam drie dagen half uit de tank midden op het kruispunt. Vandaar de naam dead man’s corner. Na drie dagen waren de Duitsers verslagen en hebben de geallieerden het huis op dit kruispunt in gebruik genomen. Het Carentan Historical Center heeft het in 2005 omgevormd tot een museum. In dit museum hebben wij vandaag deze geschiedenis herbeleefd door te kijken naar een breefing in de vorm van een hologram, een beleving in een oorlogsvliegtuig en een 3D film. Ook waren in dit museum allerlei attributen uit deze tijd tentoongesteld. Onder andere deze fiets. Zou ik op deze fiets mijn reis ook kunnen maken?
12-9-2021: Ik wist het zeker. Dit jaar zou ik mijn verjaardag in mijn eentje vieren. Niets is minder waar. Marja & Menno zijn in de omgeving met hun camper en ze hebben me vereerd met een verjaardagsbezoekje.
12-9-2021: Hieronder een impressie van de gîte waar ik een weekje verblijf.
12-9-2021: Vanmorgen nog wat foto’s gemaakt. Hieronder een impressie van de plek waar ik nu ben.
11-9-2021: Vandaag een flinke fietstocht, van Saint-Étienne-la-Thillaye naar Baupte. Ik heb 138 km. gefietst en dat was een pittig tochtje met heel wat heuvels en dalen. Ik zat om 8 uur op de fiets en arriveerde om 17 uur. Dankzij ondersteuning van twee batterijen, was het goed te doen. Onderweg passeerde ik twee grote steden, ten eerste Caen. Ik had vooraf al besloten om Caen aan de noordkant te passeren en niet aan te doen. Ben geen stadsmens… Ik had me voorgenomen om ná Caen een cafeetje kortstondig te bezoeken om later in Bayeux te lunchen. Helaas kwam ik geen cafeetje tegen en ik besloot om door te fietsen naar Bayeux voor een warme maaltijd. Op de rondweg van Bayeux fietsend overkwam me een onaangenaam gevoel door het overweldigende verkeer en de files voor eindeloze stoplichten. De auto’s wachtten tegen de stoeprand aan, waardoor ik in de files moest aansluiten. Ook zag ik geen geschikte plek voor een lunch en ik had geen zin om naar het centrum te fietsen. Dan maar doorfietsen en verderop lunchen. Dat was makkelijker bedacht dan gerealiseerd. Ik vond pas een restaurant om 13.15 uur in Formigny. Prima plek. Lamskoteletten, salade verte en frites. En een tafeltje naast een stopcontact, waar ik mijn batterij kon opladen. Volle buik, twee volle batterijen en nog maar 50 kilometer naar mijn bestemming. Dat werd een makkie, met volle ondersteuning naar mijn “eigen” appartementje gefietst, waar ik één week zal verblijven. Ga in deze week de omgeving verkennen.
10-9-2021: Vandaag de eerste rustdag in de luxe chambre d’hôte. Geen foto’s gemaakt. Moet bij veel chambres d’hôtes contant betalen en heb vandaag geld gepind in Pont-l’Évêque. Toeristisch stadje en een regenachtige dag. Daar heb ik alle twee geen zin in. Dus wat te eten gekocht en terug naar mijn fijne stekje. Lekker uitrusten voor mijn fietstocht van meer dan 130 km. morgen. Wind tegen, maar droog, dat wordt voorspeld. Dan kom ik aan in Baupte en daar heb ik een gîte gehuurd voor een aantal dagen. Dat ligt middenin een natuurgebied en daar hoop ik van te kunnen genieten, voordat ik de fietstocht naar Bretagne vervolg.
De gastheer en -vrouw, waar ik nu ben, schat ik zo rond de 90 jaar. Ze lopen beiden krom, maar zijn nog zeer vitaal. Ze zijn de hele dag bezig in de tuin. Ze hebben een moestuin en heel wat fruit- en notenbomen. Vanmorgen was meneer nogal ontstemd, omdat vannacht wilde zwijnen in de tuin zijn geweest. Die beesten hebben het gras langs de oprijlaan gemolesteerd. Hij is nu al uren bezig om het een beetje te herstellen. Het is een oprijlaan van wel 200 meter…
9-9-2021: Half vier bereik ik chambre d’hôte in Saint-Étienne-la-Thillaye. Het was vandaag een geluksdag. Lekker gefietst. nergens oponthoud en ik kom aan op een prachtige locatie en ik heb een piekfijn appartementje. Meteen besluit ik om een nachtje extra te blijven en dat kan. Ik pak mijn spullen uit, zet mijn fiets in de schuur en wil op “mijn” terras plaatsnemen. Dat gaat niet. Het begint uit het niets te stormen en te regenen dat het giet. Als ik een half uur later was gearriveerd was ik zeiknat geregend. Morgen gaat het ook regenen en het zou mijn langste fietstocht tot nu toe worden. Die bewaar ik nu voor overmorgen en morgen hier cocoonen. Overmorgen ga ik naar Baupte. Heb twee reserveringen in aanvraag staan. Hopelijk snel reactie.
9-9-2021 à midi: Lunch in Bourneville. Vandaag een korte dag om 11 uur vertrokken en om 12 uur mijn warme maaltijd in Bourneville. De Corona check app bleek hier echt noodzakelijk. Je moest buiten wachten tot er plaats was en dan werd je app gescand en dan werd je met een mondkapje op naar een plek gebracht. Ik hoefde slechts een kleine tien minuten te wachten, maar hieronder na mij stonden enkelen wel ruim een kwartier buiten. Kijk maar wat ik heb gegeten. Op het overdekte terras zat iemand die een blindengeleidehond aan het opleiden was. deze zwarte Labrador mocht zich nergens door laten afleiden. Mooi om te zien hoe deze hond van pas tien maanden oud het ervan afbracht.
Voorgerecht
9-9-2021, Ochtend: ontbeten bij de gastheer en gastvrouw. Hij blijkt een interessant beroep te hebben. Werkzaam in robotisering en bezig met een project om kanker te behandelen. Eén robot fixeert de patient, een andere robot zorgt voor de levensfuncties en een derde assisteert bij het snijden of bestralen.
8-9-2021: Dit was mijn avondmaaltijd bij chambre d’hôte la Ferronnerie: Vind je het nagerecht er misschien niet lekker uitzien? Het was heerlijk. Perziken uit eigen tuin op een speciale manier bereid…
8-9-2021: Vandaag een betere dag. Rustig aan gedaan. 85 km. Chambres d’hôtes in Barneville sur Seine bijna niet te vinden, aan het eind van een onverharde weg, zonder aanduidingen. Maar ik ben er al om 15.00 uur. Heerlijk gedoucht en mijn kleren gewassen. Hopelijk morgen droog. De weersvoorspelling voor morgen is gunstig. Niet meer zo heet. Weet nog steeds niet waar ik zal zijn morgenavond. Richting Caen in ieder geval. Misschien ga ik straks nog wat zoeken en anders laat ik het morgen op me af komen.
Impressie met foto’s:
7-9-2021: Na een heerlijk ontbijt, werd het vandaag een pechdag, die uiteindelijk goed is afgelopen. Ik werd opeens naar “un chemin non revêtu” (onverhard pad) geleid. met een flinke vaart reed ik over stenen die meer eg hadden van keien. Lekke band. gelukkig in de schaduw, want het was vandaag niet te doen met die hitte. plakspullen gepakt, band los, pompen om gaatje te vinden. er gebeurt niets. Zoeken, twee kleine scheurtjes, plakken, pompen. er gebeurt weer niets. Verder zoeken. Weer twee kleine scheurtjes gevonden, plakken pompen. Er blijft een klein beetje lucht in de band. verder zoeken. Weer twee kleine scheurtjes. Plakken. Nog twee plakkertjes over van de acht die ik meenam. Pompen. Hoera band blijft hard. Voor hoelang? 10 Kilometer gereden en nog 105 te gaan. Al anderhalf uur onderweg. Weer een onverhard pad met puin. Afstappen. Lopen. Slechts 1 km. Maar dan geen verharde weg. weer lopen. Nu 1,5 km. Uiteindelijk een uur gewandeld. Provinciale weg, maar na een paar km. word ik weer naar een onverhard pad geleid. Omdraaien en naar de provinciale weg fietsen, richting Dieppe. Ik kom twee uur later aan dan gepland, doodmoe en verhit door de brandende zon. Mooie kamer. Waar is een goede fietsenmaker? hier om de hoek. Ik ga erheen. voor de zekerheid een nieuwe binnenband . Hij helpt meteen. was van plan om in een restaurantje te gaan eten. Geen zin en geen puf meer. Ik kom langs een groenteman en een traiteur. Fruit gekocht en een specialiteit van het huis: flinke taartpunt van laagjes pannenkoek en groenten. Meegenomen naar mijn kamer en die ga ik zo opeten. kom niet meer van mijn kamer af. Die ziet er zo uit:
6-9-2021: Fietstocht vervolgd door glooiend Noordfrans landschap, kijk maar. Van Dunkerque naar Ecuires. 107 km met een gemiddelde van 22.
5-9-2021: Eerste fietsdag start in Breskens. Eerst om 7.13 uur met de trein van Heemstede naar Vlissingen en daar op de ferry naar Breskens. Om 11 uur kan ik eindelijk gaan fietsen. om 17 uur rijd ik Frankrijk binnen. Nu in Dunkerque, vandaag 112 kilometer gefietst, hele dag ondersteuning van standje 2 (Tour) en de batterij had nog een bereik van 15 km.
2-9-2021: Nog een paar dagen en dan ga ik fietsen naar Breagne. Druk bezig met de voorbereidingen. Zo weinig mogelijk bepakking…
